Sanatçı bir dostum var, ve bazen benim onaylamadığım bir bakış açısını benimsiyor. Elinde bir çiçekle bana geliyor ve “bak ne güzel bir çiçek” diyor. Ben de onaylıyorum. Ama daha sonra “ben bir sanatçı olarak bu güzelliği görebiliyorum, ama sen bir bilim adamı olarak bu çiçeği analiz etmeye başlıyorsun ve güzelliği bozuluyor.“ diyor.
Bence bu oldukça saçma bir düşünce. Öncelikle, ben sanatçı dostum kadar ince bir estetik anlayışına sahip olmayabilirim, ama bu bir çiçeğin güzelliğini takdir etmemi engellemez.Aynı zamanda, ben çiçekte dostumun gördüğünden çok daha fazlasını görebilirim.
Çiçeğin sadece bu boyuta ait güzelliğini değil, daha küçük boyuttaki güzelliğini de takdir edebilirim. Onun yapraklarındaki hücreleri, bu hücreler içinde süregelen karmaşık tepkimeleri görebilirim, bunlar da güzellikler. Çiçeğin renklerinin, böceklerin aklını çelmek için evrimlemiş olduğu gerçeği çok ilginç ve güzel; bu, böceklerin renkleri ayırdedebildiğini gösteriyor. Bu da bize bir başka soru sorduruyor: Çiçekler neden güzel görünüyor?
Bu gibi sorularla, bilim ancak çiçeğin güzelliği ve bu güzelliğin gizemine katkıda bulunabilir, onu ancak artırabilir.
Sadece artırır…Bilim nasıl güzelliği azaltır, anlayamıyorum.
Richard Feynman’dan Bir çiceğe övgü
Yorum Gönder